yş

1) Bir zat deşilmek-jaýrylmak, zerarly aralykdan görünýän ýagtylyk, birleşmän galan aralyk, yşalga, yşgalaň.

∙ Şol wagt hiniň yşyndan, Göründi bir eýmenç nyşan. («Mydam Taýýar» gazeti)

∙ Ol töweregine garşy-garşy garap, içeri seretmek üçin yş agtardy. («Sowet edebiýaty» žurnaly)

2) Gepleşik dili Geljekde bir zatdan ýa-da birinden edilýän tama, umyt.